Volgens UNICEF werd afgelopen voorjaar vanwege Covid 19 in 94 procent van de landen een vorm van leren op afstand ingevoerd. Vandaag speelt radio daarin weinig of geen rol meer, maar dat was ooit anders. In 1937 gebruikten de Chicago Public Schools radio om kinderen les te geven tijdens een polio-uitbraak, om te laten zien hoe technologie kan worden gebruikt in tijden van crisis. Daarmee waren ze pioniers in hun tijd.
Ook voor 1937, toen er nog geen vaccins waren, gingen scholen al regelmatig wekenlang dicht bij uitbraken van roodvonk, mazelen, difterie, griep en andere overdraagbare ziekten. Door het sluiten van scholen werd het formele leren doorgaans stopgezet.
In 1937 trof een ernstige polio-epidemie de VS. In die tijd kon dit uiterst besmettelijke virus niet worden genezen. Wie de infectie opliep geraakte geheel of gedeeltelijk verlamd, vandaar de volkse benaming ‘kinderverlamming’. In het hele land waren speeltuinen en zwembaden gesloten en werden kinderen verbannen uit bioscopen en andere openbare ruimtes. Chicago had een recordaantal van 109 gevallen in augustus, wat de Board of Health ertoe bracht de start van de school drie weken uit te stellen.
Deze vertraging leidde tot het eerste grootschalige ‘radioschool’-experiment via een zeer innovatief – maar grotendeels ongetest – programma. Ongeveer 315.000 kinderen in de klassen 3 tot en met 8 zetten hun opleiding thuis voort en kregen lessen op de radio.
Eind jaren dertig was radio al een populaire bron van nieuws en entertainment geworden. Ruim 80 procent van de Amerikaanse huishoudens bezat minstens één radio en in de grootsteden lag dat cijfer nog hoger, omdat daar ook de meeste radiostations waren.
In Chicago werkten leraren samen met schoolhoofden om ‘on-air lessen’ voor elk leerjaar te creëren, onder toezicht van experten in elk onderwerp. Zeven lokale radiostations schonken zendtijd. 13 september was de eerste schooldag.
Lokale kranten drukten elke ochtend lesroosters. Op maandag, woensdag en vrijdag waren sociale studies en wetenschappelijke lessen gepland; dinsdagen, donderdagen en zaterdagen waren gewijd aan Engels en rekenen. De schooldag in de uitzending begon met aankondigingen en een sportschool. De lessen waren kort – slechts 15 minuten – met eenvoudige, brede vragen en huiswerk.
Het doel was om ‘vermakelijk en toch informatief’ te zijn. Er werd een boeiende commerciële uitzendstijl in de lessen verwerkt. Twee schoolhoofden volgden elke uitzending en gaven feedback aan docenten over inhoud, articulatie, woordenschat en dergelijke. Als scholen weer opengingen, dienden leerlingen hun werk in en maakten ze tests om te laten zien dat ze de stof beheersten.
Zestien leraren beantwoordden telefoontjes van ouders op het hoofdkantoor van het schooldistrict. Nadat de telefooncentrale de eerste dag meer dan 1000 oproepen registreerde, werd het team met nog vijf leraren uitgebreid.
Nieuwsverhalen over deze nieuwe benadering van de schoolradio waren overwegend positief, maar een paar artikelen wezen op de uitdagingen. Sommige kinderen waren afgeleid of hadden moeite om de lessen te volgen. Er was op dat moment ook geen manier om vragen te stellen en kinderen hadden meer ouderlijke betrokkenheid nodig dan normaal. Over het algemeen was de berichtgeving in de media gericht op het innovatieve van de methode. Hoeveel kinderen wel of geen toegang hadden tot de schoolradio werd niet onderzocht.
De schoolradio eindigde officieel eind september toen de scholen heropenden. Hoewel het programma minder dan drie weken liep, veranderde het de rol van de lokale radio in het onderwijs in Chicago. Het experiment bracht een samenwerking op gang tussen de openbare scholen van de stad en lokale radiostations, die werd versterkt door de oprichting van de Chicago Radio Council. Deze raad produceerde educatieve radioshows, zond educatieve conferenties uit en vulde een specifiek leerplan aan.
Het partnerschap bracht ook meer radio’s op scholen, en leerkrachten moesten on-air-programma’s opnemen in hun leerplannen. Studenten kregen daarnaast de mogelijkheid om deel te nemen aan nieuwsuitzendingen en rondetafelgesprekken op de radio.
- Foto boven: kinderen uit Chicago die lessen via de schoolradio volgden in 1937 (Bettmann Archive)
