Opnieuw een plaat uit de tijd dat op de radio alleen vinyl gedraaid werd. In de jaren tachtig was er van gesponsorde programma’s nog maar weinig sprake. En toch! Op woensdagmiddag presenteerde ik toen voor zo’n zestigtal Vlaamse lokale radio’s het programma ‘Belga Live’.
Voorwaarde om het te mogen uitzenden was heel simpel: je mocht dit enkele doen op woensdagmiddag tussen drie en vier uur. De reden daarvoor was eenvoudig: wij namen het programma ook op tussen drie en vier, ’s woensdags. Dat was belangrijk omdat we een spel deden waarmee veel centjes te verdienen waren.; het Belga Live Spel.
Uit een aantal fragmenten van platen moest je een spreekwoord of zegswijze raden. Nu weet ik niet meer om welk spreekwoord het ging, maar het bedrag was al aardig opgelopen, iets van zo’n 25.000 frank, omgerekend een goeie 420 euro (!), een aardig bedrag dus.
Tijdens de weken voorafgaand was alles voortreffelijk verlopen. De telefoon stond roodgloeiend, we hadden kandidaten teveel om ze allemaal in de uitzending te halen. Dus, we begonnen vol goeie moed om drie uur met de opname. Na een minuut of tien, geen telefoon. Om half vier nog steeds geen telefoon, niet één reactie!
Dus: we probeerden zelf maar eens te gaan bellen, maar dat bleek onmogelijk, want wat was er aan de hand? De centrale in Mortsel had het begeven, die stond ruim een half uur op tilt. En wij maar denken dat er niemand luisterde! Het Vinylmoment is voor een band uit die periode.
Tegenwoordig heten ze digitale camera’s! Vroeger was het Aztec Camera. Als je te hard meezingt word je geflitst, zonder storing! Wel hier en daar een tikje; ‘Somewhere In My Heart’.
