We hadden het al eerder over Radio Garden en daar waren we zelf bijzonder enthousiast over. En we zijn blijkbaar niet alleen, zeker nu in deze coronatijden iedereen (meestal) thuis zit, de radio meer aanzet of herondekt. En dat laatste is zeker het geval bij deze vinding van de Nederlandse ontwerper Jonathan Puckey (foto). Klik ergens op ‘zijn’ digitale wereldbol je ontdekt een station waarvan je niet eens wist dat het bestond.
Van Albanië tot Zambia, al kan je natuurlijk ook lekker in eigen land blijven. Want we zijn er quasi zeker van dat je ook bij ons nog niet alles kent, dan toch nog niet hebt beluisterd. Maar OK, voor wie liever naar het buitenland reist, is dit uiteraard een geweldige app, die eigenlijk als een soort kunstproject begon. Inmiddels telt Radio Garden 25.000 radiozenders en 150 miljoen unieke luisteraars.
In deze corona-quarantaine-tijden schieten de cijfers omhoog, zegt Puckey over de telefoon aan Maarten van Gestel van De Volkskrant. “Deze week zitten 37% van de luisteraars in lockdownland Spanje. Daar wordt het nu ontdekt. 18% in de Filipijnen en 7% in Italië. Een Italiaanse man in thuisquarantaine mailde dat zijn gezin aan het dansen was op de wereldwijde radiozenders. Dat ontroert mij.”
Oud systeem, nieuwe verpakking
Wereldontvangers zijn uiteraard van alle tijden, menig bezoeker/lezer van RadioVisie heeft er eentje gehad of zelfs bewaard als herinnering aan fantastische radiomomenten. Lang voor het internet er was, luisterde je ermee naar de hele wereld. Met een beetje geluk, een frequentietabel erbij en een een goede klok, lukte het allemaal best. Al liet de ontvangstkwaliteit wel eens vaker te wensen over. Ook daar moest je het geluk aan je zijde hebben.
Jonathan Puckey had deze wereldontvangers in het achterhoofd toen hij in 2015 met het Instituut voor Beeld en Geluid om de tafel zat. Zij waren mediapartner van een onderzoeksproject van Europese universiteiten naar het idee dat radio over landsgrenzen gaat. De academici bestuderen alles, van jingles tot de sociologische impact van Jamaicaanse radio op immigranten in Londen. Het Instituut wilde het thema toegankelijk maken voor een breed publiek, en nodigde de Amsterdamse ontwerpstudio Moniker uit, waarvan Puckey de oprichter was.
Hij en zijn teamgenoten kregen zo’n vijftigduizend euro om iets te maken over grenzeloze radio. Daarbij dacht hij meteen aan een kaart vol internetradiostations. Hij zocht er een flink aantal in Afrika bij elkaar om het prototype te kunnen ontwerpen. Dat werkte even ‘magisch’ als hij hoopte. In de week waarin Radio Garden werd gelanceerd, met ‘slechts’ zo’n drie- tot vierduizend zenders, ontdekten miljoenen luisteraars wereldwijd de site. Onverwacht.
Op eigen benen staan
Ook onverwachts: alle mails die binnenstroomden. Van luisteraars, maar vooral van lokale radiozenders die ‘ook op de wereldbol willen’. Puckey kreeg het zo druk met bijhouden dat hij er fulltime mee aan de slag ging. Hij kreeg wel de rechten van Radio Garden mee. In het begin was er verlies. Hij betaalde honderden euro’s per maand aan serverkosten.
Maar met vijftig tot honderd nieuwe radiozenders per dag en een miljoen trouwe luisteraars, vooral in India, koos hij voor één advertentiebannertje via Google in de app om inkomsten te genereren. De ontwerper wil niet zeggen wat de precieze inkomsten daarvan zijn.
“Maar het is genoeg om mij en twee vaste werknemers fulltime door te laten ontwikkelen.” Puckey wil Radio Garden zo inrichten dat publiek niet alleen komt luisteren en vervolgens weer naar Spotify vertrekt. Muziekjournalisten uit verre landen moeten nu tips gaan geven over de beste radiozenders. Investeerders tonen interesse in het project, maar voorlopig zit Puckey niet te wachten op grote partijen die zich erin gaan mengen, met als hoofddoel meer groei en inkomsten.
“Het is mooi om te zien hoe het platform organisch groeit. Laatst werd het in Nigeria ontdekt. Dan zie je het aantal luisteraars daar toenemen en beginnen lokale zenders te mailen en zelfs te bellen. Nu hebben we 86 Nigeriaanse zenders, waarvan één met vette hiphop in het lokale pidgin-dialect.” (Bron: De Volkskrant)
