Vanuit verborgen vestigingen: VVVR
Van augustus 1975 tot februari 1977 konden luisteraars van Radio Mi Amigo op de zondagmiddag luisteren naar de programma’s van de Vereniging Voor vrije Radio (VVVR). Deze vereniging kwam voort uit het vrije radio maandblad Baffle, dat later de naam zou veranderen in RadioVisie. En daar is dit digitale magazine – dat u nu leest – wederom een voortzetting van.
Tot diep in de herfst van 1976 duurden de programma’s een half uur en werden ze van half vijf tot vijf uur in de namiddag ingepland. Daarna werd dat een vol uur, van vier tot vijf. De banden werden in het grootste geheim op diverse locaties in het Nederlandse Ulvenhout en in Ledeberg en Dentergem, België opgenomen. Omdat meewerken aan een zeezender niet mocht van de overheid, werden in de uitzendingen wel eens opmerkingen gemaakt dat men in Playa de Aro aan het werk was of werd er een fictieve babbel opgezet met technicus Maurice Bokkebroek. Die man woonde en werkte echt in Playa de Aro en daar waren de politionele diensten maar al te goed van op de hoogte. (Foto: Peter van Dam verdiept in Baffle)
Op 28 november 1976 was het opnieuw tijd voor een nieuwe aflevering van ‘Verzoekje voor Vrije Radio’. Een programmanaam die heel letterlijk genomen mocht worden. Luisteraars hadden via een kaartje vooraf aan kunnen geven welke vrije radio tune ze nog graag eens wilden horen. Het mocht daarbij zowel om herkenningstunes van een station, programma of dj gaan. Zo’n zestig mensen hadden gereageerd, het resultaat was op 28 november 1976 te beluisteren op de 259 meter in de middengolf. Presentator Walter Galle (foto) omschreef de uitzending als ‘een drijvende Jukebox’. (TvH)
