Ruim 100 culturele en mediaorganisaties en artiesten uit 22 Europese landen – maar niemand uit België – doen opnieuw een ‘Call to Europe’ om de hoogste frequentieband voor televisie en draadloze microfoons niet op te offeren voor (nog meer) mobiele breedband.
De problematiek ‘in a nutshell’: in het najaar van 2023 vind de (vierjaarlijkse) World Radio Conference (WRC-23) plaats, waar wereldwijde afspraken worden gemaakt over het gebruik van allerlei frequentiebanden. Nadat eerder al de 700 MHz-band verplicht werd vrijgemaakt voor mobiel dataverkeer – waardoor in ons land ruimte vrijkwam voor een vierde mobiele netwerkoperator – is er al enkele jaren op Europees vlak een stevig gevecht gaande over de 600 MHz-band.
Momenteel wordt de band 470-694 MHz in veel Europese landen gebruikt voor DVB-T(2), terrestrische digitale televisie, maar er zijn ook veel gaten op de Europese kaart. In de praktijk wordt deze waardevolle band in feite onderbenut en het groeipotentieel van DVB-T lijkt beperkt. Een gemengd gebruik van de 600 MHz-band – in het ene land telecom, in het andere land digitale tv – is technisch niet wenselijk, want dat zou deze band in de praktijk grotendeels onbruikbaar maken, vooral ter hoogte van de vele Europese landsgrenzen.
Ook alle draadloze microfoons – massaal gebruikt in de cultuursector – werken op specifieke frequenties in de 600 MHz-band. De microfoons met een licentie gebruiken 653-657 MHz, die zonder licentie mogen werken op 614-616 MHz en op 657-663 MHz.
Overigens zijn de mobiele breedbanddiensten niet de enige kapers op de kust. Enkele landen willen de frequentieband voor omroep en cultuur dan weer voorbehouden aan “organisaties met beveiligingstaken”, wat eveneens de facto zou leiden tot een uitsluiting van de media en de culturele sector tot deze frequenties.
En dus lijkt het debat over de 600 MHz-band vooral een kwestie te worden van wie het grootste belang kan aantonen om deze frequentieband te mogen claimen. Heel binnenkort – vermoedelijk midden deze maand – zal de Europese Commissie haar besluit bekendmaken met betrekking tot WRC-23.
Via een derde ‘Call to Europe’ doen ruim 100 culturele en mediaorganisaties uit 22 Europese landen een oproep aan de Europese Commissie “om geen overhaaste en onomkeerbare beslissingen te nemen voor de toekomst van het omroep- en culturele landschap dat gericht is op het algemeen belang”.
De Engelstalige tekst (pdf) van de ‘call’ vind je hier. De lijst (pdf) van organisaties en omroepen die de oproep mee ondertekenen kun je hier vinden. Opmerkelijk is dat er geen enkele organisatie of omroep uit België bij is, hoewel deze band ook bij ons wordt gebruikt voor omroepdoeleinden door Norkring (TV Vlaanderen) en de RTBF. Hooguit zijn de VRT en RTBF onrechtstreeks aanwezig als onderdeel van de EBU, dat deze oproep mee onderschrijft. Overigens is de EBU zelf ook al heel lang stevig aan het lobbyen om die hoogste frequentieband voor omroepen te kunnen vrijwaren.
Er is al meer dan voldoende ruimte in de frequentiebanden voor mobiele data.
Het is aan de mobiele operatoren om te zorgen dat er voldoende dekking is om iedereen de noodzakelijke snelheid te bieden door voldoende basisstations met de juiste frequenties te voorzien.
In vele dorpen staan er op dit moment zelfs nog zendmasten actief die voor 4G alleen nog maar de 800 MHz band gebruiken en 2G en 3G combineren in de 900 MHz.
als je dan weet dat de 1800, 2100 en 2600 MHz vele malen meer capaciteit hebben, is daar nog voldoende ruimte. Bij de 5G verdelingen zijn zelfs nog hogere banden verdeeld dus onze honger naar sneller internet kan nog wel een tijdje gestild worden.
De hogere banden diene voor capaciteit, terwijl de lagere banden voor “deep indoor” bereik en volledige dekking zorgen.
Met de 700, 800 en 900MHz banden is dat al meer dan in orde en desnoods schakelt men 2G en/of 3G uit om ook die frequenties efficiënter te gebruiken.
Mobile Vikings biedt vanaf nu 5G aan maar telefoneren zelf loopt daar nog over 3G. Als men nu voor iedereen de poort van 4Gbellen openzet dan hoeft in principe nog enkel 4G en 5G in de lucht te blijven. Dat geeft toch minder dubbele dekkingen, meer frequentieruimte, minder onkosten voor de operatoren en eventueel dan ook minder verhogingen van de abonnementen.