Na de close down van Radio London in augustus 1967 en met de financiële catastrofes van Swinging Radio England en Britain Radio een jaar eerder, allen offshore radioprojecten gefinancierd met Amerikaans kapitaal, was de interesse van Uncle Sam voor nieuwe, gelijkaardige radioprojecten, bedoeld voor het Verenigd Koninkrijk, zo goed als verdwenen.
Maar niks is definitief, ook niet in radioland. Al duurde het tot 24 mei 1984 vooraleer er opnieuw een ‘Amerikaanse’ zeezender in het Kanaal opdook. Het commercieel succes moest snel komen want de investeringen waren groot geweest in Laser 558. Het Top 40-format en de professionele invulling door dj’s als Jessie Brandon en Rick Harris boden alvast perspectieven. Ondanks de positieve reacties van de luisteraars en een postkaart van Sir Paul Mc Cartney, bleven de echt grote reclamecontracten achterwege. Bovendien werd er zowat continu gesukkeld met de technische kant van het project.
Problemen in het kwadraat
De stijgende populariteit zette trouwens kwaad bloed bij enkele lokale Britse stations. Zij kaartten bij de bevoegde minister van technologie Geoffrey Pattie de oneerlijke concurrentie aan. De politicus stuurde prompt het observatiechip ‘Dioptric Surveyor’ de zee op om de bevoorradingen te dwarsbomen. Meteen werden ook de collega’s van Radio Caroline/Monique het slachtoffer. Zij waren in de lucht op een boogscheut afstand vanaf de Ross Revenge.
De blokkade, die als ‘Eurosiege 85′ bekend werd, leidde vaak tot ongeziene cowboy-taferelen waarbij ooit een woedende dj Mike Barrington van Radio Caroline bijna het vuur op de ongewenste bezoekers opende. De genadeloze aanpak van de overheid verhoogde de spanningen tussen beide zeezenders. Het gebrek aan een degelijk beleid bij Laser en de achterstallige salarissen leidden op 18 september 1985 tot het vertrek van sterkhouders zoals Charlie Wolf, Tommy Rivers en Chris Carson.
Het einde
Kort voor de winter van 1985 waren er alweer speculaties over de aandeelhouders. Britse kranten meldden zelfs het faillissement van het project. Sommige journalisten pakten uit met verhalen over muiterij onder de bemanning en over een schrijnend gebrek aan voedsel en aan olie. De verslechterde weersomstandigheden brachten het zendschip de ‘mv Communicator’ op 5 november, tijdens hevig noodweer, in een bijzonder lastig parket.
Na een continue herhaling van de noodsignalen door Craig Novak verdween het station vanwege generatorproblemen om 12:20 uur Engelse tijd definitief uit de lucht. Later bleek dat kapitein Patrick Paternoster de handdoek in de ring had gegooid en om hulp had gevraagd.
Ontluisterende epiloog
De dag nadien voer de ‘mv Communicator’ naar de haven van Harwich waar het aan de ketting werd gelegd. Alle medewerkers weren door de politie ondervraagd. De drastische ontwikkeling kreeg uitgebreide aandacht bij Radio Monique en bij Radio Caroline. Andy Johnson, Susan Charles en Neil Francis onderbraken de programma’s met korte nieuwsuitzendingen en gaven een overzicht van de woelige geschiedenis van Laser 558.
FVM
Fotocredits : Peter Harmsen
