RadioVisie wil een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.
Het blunderboek van de Vlaamse etherverdeling
Niet elke omroep is even bedreven in het vinden van de juiste advocaat en het vinden van de juiste juridische argumenten. Daar mag de overheid best blij om zijn. Indien de diverse radiozenders in Vlaanderen gerechtelijke experts waren geweest dan had het landschap er vandaag totaal anders uitgezien. Op dit moment zijn er meer dan twintig procedures hangende bij de Raad van State (RvS) en zijn er verschillende in voorbereiding.
Minister van Media Sven Gatz verkoopt het niet behalen van hoogdringendheid als een doelpunt voor de overheid. Er zit nauwelijks een kern van waarheid in. Negentig procent van de rechtszaken bij de RvS wordt alleen ten gronde behandeld. Bij het instellen van een procedure is er ook tijdsdruk. Dus worden er juridische argumenten vergeten. En men maakt beginnersfouten. Daarom wat leuke lessen voor iedereen die zin heeft in nog een procedure. Binnenkort komt de uitslag van de tweede erkenningsronde er aan. Ik som voor de verliezers een aantal argumenten op die nog niet gebruikt zijn.
Er is een Europese richtlijn waarin duidelijk staat dat een procedure geen onderscheid mag maken tussen nieuwe en bestaande partijen, want dat is een vorm van discriminatie. Eigenlijk moet naar Europees recht iemand uit bvb. Parijs even goed de kans hebben om in, pakweg Torhout, radio te gaan maken. Het maakt daarbij niets uit of je al wel bestaat of nog niet. Deze richtlijn is in de rechtsorde belangrijker dan de lokale wetgeving. In gewone mensentaal betekent dit dat wat men ook bedenkt, het lokaal niet uitmaakt. Als het niet voldoet aan de richtlijn dan is de richtlijn belangrijker dan het decreet.
Wanneer we de procedure voor lokale radio en de netwerkradio’s in dit kader bekijken dan zit de huidige procedure vol discriminatie. Ik geef een paar voorbeelden: de bestaande en reeds opgebouwde band met het verzorgingsgebied. Je kan natuurlijk geen band opbouwen als je nog geen omroep hebt. Ook worden mensen die reeds apparatuur en zendlocaties hebben beter beoordeeld. Je moet dus als niet bestaande radio bewijzen dat je alles gekocht en gehuurd hebt zonder dat je weet of je mag beginnen. Natuurlijk is dat een levensgroot voordeel voor reeds bestaande projecten.
Volg je de Europese richtlijn dan vallen de voordelen voor bestaande omroepen weg. Mocht er ooit nog een verdeling komen dan past de overheid best het decreet op een juiste manier aan naar de normen van de Europese richtlijn. Indien dat niet gebeurt is immers elke gang naar de rechtbank, mits een goede jurist en de juiste juridische middelen, zeer kansrijk. En dan moet er ieder jaar opnieuw een licentiecarrousel georganiseerd worden.
Die foutieve beoordelingscriteria gaan ook leiden tot schadeclaims. De kans dat er nog dit jaar een aantal erkenningen vernietigd worden is levensgroot. Door de fouten in de bestaande beoordeling zullen er ook nog procedures volgen. Is het niet den hoogste tijd voor de overheid om orde op zaken te stellen voor de toekomst? Zodat de huidige poppenkast eindelijk een keer stopt.
Is getekend Victor Olsen
Tijd trouwens voor jurisprudentie… TOP radio krijgt een erkening vanwege de vernietiging van een dossier van de concurrent, Radio Pallieter krijgt echter geen erkening ondanks de vernietiging van het dossier van een concurrent ?