Groen Licht – 10 (video)

Waar zijn die echte ‘zomertoppers’ gebleven ?

’t Is weer voorbij. Gerard Cox indachtig denk je daarbij spontaan aan die ‘mooie zomer’. Maar dat is nog niet voor direct. Trouwens, die ‘mooie’ zomer zal deze week opnieuw beginnen, volgens Sabine. Maar dan graag iets stabieler dan de voorbije weken. Vijf dagen was het veel te warm en daarna begon een soort vroege herfst. Met veel te weinig licht. Hoe anders was het in Kreta.

Ik ben net terug van een rondreis ginder. Een ander land, een andere cultuur, honderden indrukken opgedaan, de pure natuur opgesnoven, echte gastvrije mensen ontmoet, genoten van de warmte, de kalme zeeën, het lekkere eten, de verloren dorpjes… maar vooral van het klimaat, het mediterraans klimaat.

In Kreta was er geen ‘code rood’ of een weerbericht van de dag. Het was er elke dag opstaan met de zon. Licht, licht… licht genoeg! De intensiteit is er ook veel hoger. De maand juni was er heet en daar bovenop kreeg Griekenland ook nog een hittegolf te verwerken. Ja, het bestaat, zelfs in het diepe zuiden.

Maar ik wijk af. Ik had het over de voorbijgaande ‘dingen des levens’, zoals de Zomerhit 2019, het jaarlijkse verplichte nummer van Radio 2. Moet dat eigenlijk nog wel? Is de glorie, de uitstraling, de impact van dit verhaal, niet allang voorbij?. Ach Niels Destadsbader is een leuke winnaar. Ik gun het hem, niet enkel omdat hij een gouwgenoot is. Hij heeft ‘het’. Al de rest blijkbaar niet meer.

Voorbij ook zijn de jaren dat ik kon meeleven met ‘Zomerhit’. Niet enkel met het meest succesvolle liedje dat gekozen werd in Vlaanderen. Telkens het mooi(er) weer wordt, spoken ze opnieuw door mijn hoofd. Zoals bijvoorbeeld die zomerhit van Demis Roussos, ’Goodbye my love goodbye’ uit 1973. Waarschijnlijk ligt hij aan de basis van mijn liefde voor Kreta. 

Het is vreemd dat Griekse zomerhits nooit meer overwaaien. Dat schrijft ook Joris Belgers en hij is een kenner. “Griekenland had vroeger niet zoveel zomerhits. Onze mensen blijven hangen aan de bouzouki en het dansje van Zorba, Mikis Theodorakis ook. Nana Mouskouri was dan weer op haar best in het Duits, er zijn de hymnes van Vangelis en Demis. Ja Demis, leefde vooral in Frankrijk. Er is de afgelopen jaren wel een opleving van moderne laïko-muziek, dat is een versmelting van pop en traditioneel Griekse volksmuziek, maar Laïko heeft een hoog songfestival-gehalte. Dat kan de reden zijn dat het niet overwaait”.

Ik wil zeker niet het vervelende ‘oude mannetje’ zijn dat steevast roept ‘dat vroeger was alles beter was’. Natuurlijk niet, het was gewoon helemaal ànders. Dat wel. In de jaren 60, 70 en 80 van de vorige eeuw was er elke zomer een échte internationale zomerhit. Een kanjer die dagelijks vele keren op de radio te horen was. De zeezenders konden toen van een eerder onopvallend plaatje een onvergetelijke hit maken… 

Uiteraard moest het nummer wel potentieel hebben. Een beetje hitgevoeligheid is uiteraard de basis van alles. Zo werd ’Surfing, surfing, windsurfing’ van The Surfers in 1978 door Mi Amigo groot gemaakt. Hun absolute verdienste was dat ze het liedje hadden opgemerkt tussen de tientallen releases en er ook nog eens in geloofden. 

Ik had toen ook een transistorradio die ik overal mee naar toe nam. De batterijen konden wel eens lekken en dan was je ‘tranny’, zoals de Britten zo’n draagbaar ding noemen, meteen rijp voor de vuilnisbak. Ik zat ermee in de tuin, op zwoele zomeravonden, de middengolf was de standaard en de zeezenders. Er was een bijzonder effect. De jocks op het schip waren uitgelaten, genoten tussen de programma’s door van de zon op het dek en dat kwam de sfeer in hun programma’s ten goede!

In de jaren 70 waren Spanje en vooral Frankrijk de favoriete vakantielanden bij uitstek. Niet onlogisch dus dat Franse hits ook erg geliefd waren in de Lage Landen. Wie kent niet ‘Pour un flirt’ van Michel Delpech? ‘Avant de nous dire adieu’ van Jeane Manson? ‘This melodie’ van Julien Clerc? In 1972 was ene Julio Iglesias niet weg te branden van de radio… Iedereen zong toen overal ‘Un canto a galicia’. In heel Europa en omstreken.

Het plaatje zou voor altijd verbonden blijven aan een reisherinnering of een zomerliefje. Trouwens, veel mensen koppelen herinneringen aan een bepaald liedje, dit voor de rest van hun leven. Naast ‘gezichtsherkenning’ is er ook nog zoiets als ‘auditief geheugen’. 

Ik heb een dertigtal zomerhits opgelijst. Noem het de ‘Groen Licht Zomer Top 34’. Het zou een leuk maar arbeidsintensief werkje zijn om na te pluizen welke liedjes nu dé grootste hit van elke zomer zouden zijn geweest tussen 1960 en 1985. Bestaat er zo’n lijst? Laat het anders maar eens weten.

Ik heb de Radio 2 Zomerhit – uitzending niet gevolgd, niet op de radio, niet op de televisie. Zo’n hit moet je niet geforceerd willen kiezen, een zomerhit ontstaat spontaan, zomaar, uit het niets. Een zomerhit moet niet gestuurd worden, niet begeleid worden, niet willens nillens voorgesteld worden als belangrijk. Tot ‘groen licht’… want licht hebben we nodig!

° Groen Licht Top 34

---