Elke plaat heeft een verhaal
Groen Licht’, alweer kroniek 27. Het was ook de naam van mijn radioshow in de jaren 80, bij Gemini-Kortrijk. Er was de dubbele betekenis. Om 17:00 uur, ‘groen licht’ voor velen die klaar waren met hun dagtaak en hetzelfde licht voor zij die in het verkeer terecht kwamen.
Onlangs hoorde ik de weinig-gedraaide oldie van R. Dean Taylor, ‘Red light, green light, speedin’ through the dark night, drivin’ through the poundin’ rain, I gotta see Jane…’ Ik dacht meteen terug aan die mooie jaren. De Vlaamse zanger Salim Segers had het toen over ‘Groen licht voor de liefde’. Het was voor mij liefde voor de radio! Dit nummer van Segers is helaas niet op YouTube te vinden en zou wel eens een collectors item kunnen zijn…
Waarna ik de bruine kast maar weer opendoe. Krakend. Ik schenk mezelf een Glenfiddich in, twaalf jaar gerijpt in eiken vaten, maar nu in een glas van Chivas. Dat moet kunnen. Krantenknipsels, bijlages en papieren uit vervlogen tijden met daarnaast een volledige muur met muziek. Vooral vinyl, ook cd’s, sticks… Elke plaat heeft een verhaal. Je kocht ze om een welbepaalde reden of zomaar.
In 1971 was ik tien jaar en kocht ik het singeltje ‘Dag vreemde man’ van Ann Christy. Ik wist eigenlijk niet waarom, maar het voelde speciaal aan. Kunstzinnig, anders. De tantes van toen vonden het verloren geld en vroegen zich ook af waarom Ann steeds een gebreid (gecrocheerd) kleed droeg, een franjekleed. Haar boezem werd ermee in de verf gezet. Het was te gewaagd voor de tantes.
Maar die kledij was een concept, een reclamestunt. De franjekleedjes van Christy werden gemaakt door de eerste internationaal bekende, Belgische modeontwerpster Ann Salens. Later, in de jaren 80 ging Ann Christy ook programma’s presenteren in Kortrijk, voor Radio Gemini. Hoe het toch allemaal rollen kan in het leven.
In de jaren 70 luisterde ik vooral naar de zeezenders… en naar Hilversum 3. Jingles. Ja, daar was ik gek van en nog steeds. Ze zijn blijven hangen. Nu ik bezig ben met de webstream van Radio Gemini, duik ik terug in de kast voor een reeks ‘aanvaadbare’ jingles van toen. Ik herwerkte ze. Je krijgt ingekorte versies te horen op Radio Gemini.be. De reden: we zijn 2021! Op die manier krijgt Gemini een eigentijdse look met elementen uit het verleden.
Bon, goed, we waren in de jaren 70 blijven hangen. Op Hilversum 3 en op de Nederlandse televisie had je zuilen. Elke dag zond een andere omroep uit: Tros, Vara, Kro, Vpro, Avro… Elk met hun eigen stijl en ideologie. Ook ex-zeezender Veronica verscheen ten tonele als aspirant in het zuilensysteem. De jingles waren prachtig. Op Jingleweb.nl kan je ze nog allemaal vinden.
Een ander mooi item was ‘Vara’s Zoekplaatje’, elke week opnieuw. Het werd over de ganse dag gespreid. Felix Meurders was de speaker met dienst. De luisteraars dienden aan de hand van een cryptische omschrijving op zoek te gaan naar de titel van een bepaalde plaat.
Ook nog in de jaren 70 luisterde ik overdag – op middengolf – naar de zeezenders. ’s Nachts, in het bijzonder naar Radio Caroline. Europa’s eerste en nog steeds enige albumstation. Je kon wat last hebben van zwevend geluid door de atmosfeer, maar dat nam je er bij. Veel later, het moet rond 2000 zijn geweest, werd ik via internet een zogenaamde ‘returnee-luisteraar’ van Caroline. Ik bestelde de poster van de ‘Listeners top 500’, de album top 500 dus.
Het is een prachtige lijst met de allergrootste albumklassiekers. Op nummer 1 staat ‘Nights in white satin’ van The Moody Blues. Dat is niet te verwonderen. De volledige lijst kan je vinden op Spotify. De poster krijgt dan ook een plaatsje in een klikkader, aan de binnenkant van de deur van de mancave. De poster is niet op het web te vinden, noch in de webshop van Caroline zelf. Wens je een digitaaltje van de poster, laat het me dan weten.
Ik sluit de bruine kast. Tijd voor een kort dutje. Je wordt ouder papa ! Tot ‘Groen Licht’
