De voorraad columns van Patrick Kicken is opgebruikt. Daarom vindt u vandaag geen nieuwe aflevering van ’Kicken op radio en zo’ bij RadioVisie. Uiteraard blijft hij zijn bijdragen leveren, maar voorlopig niet meer op wekelijkse basis. De dinsdagen zijn vanaf nu het domein van Thierry Missiaen en zijn ‘Groen Licht’… behalve wanneer Patrick een nieuw schrijfsel op de wereld loslaat, dan zet Thierry (eerbiedig) een stapje opzij.
Het buikgevoel van de jaren 80
Het is bijna zevenendertig jaar geleden. Radio Gemini, één van de vrije radiopioniers, kwam na enkele omzwervingen in Henegouwen, in de zomer van 1982, in Kortrijk Xpo aangemeerd. Tom Bremer, de toenmalige stationmanager, legde aan z’n honderd koppen grote ploeg het zogenaamde ‘horizontale’ programmaschema voor.
Elke dag op hetzelfde uur had je hetzelfde programma met meestal dezelfde presentator waardoor de luisteraar een band kreeg en het station als een vriend ging beschouwen. Dit fenomeen was nog vrij onbekend in Vlaanderen en was via Amerika en de Europese zeezenders binnengesijpeld. Radio Gemini, dat toen de status van stadsradio had, kende er een nieuw hoogtepunt door.
Nadat ik een tijdlang het nachtprogramma ‘Silver Dreams’ had gepresenteerd, kon ik bij Gemini aan de slag op werkdagen tussen 17:00 en 18:00 uur. Het concept moest nog worden bedacht. Een woord waar ik eigenlijk nog niet veel van had gehoord. Iedereen volgde louter zijn buikgevoel. Geen cijfers, geen marketing (wat is dat?), alleen doen !
Ik doopte het dagelijks uurtje radio ‘Groen licht’, dat refereerde naar het spitsuur. Groen licht ook voor wie van vrije tijd kon genieten na de werkuren. “Vrienden en vriendinnen, dit is groen licht met funky Thierry”, klonk het… Maar waar kwam die ‘funky’ nu ook alweer vandaan?
Ik had nogal wat invloeden ondergaan van de zeezenders Caroline en Mi Amigo, maar ook Hilversum 3 was me niet onbekend. Van Veronica, toen nog ‘aspirantenomroep’ was ik helemaal dol gedraaid. Grappig maar op 1 februari 1979 had ik ‘on air’ in het programma ‘Toeternitoe’ van Guido Barrezeele op BRT2-radio verteld dat Hilversum 3 eigenlijk een grote concurrent voor hen was en dat ik er mijn inspiratie haalde, maar dat werd meteen tegengesproken.
Bij Radio Gemini moesten we allemaal een nickname hebben, want wat we deden was illegaal, dus bleven we liever zolang mogelijk onbekend. Later werd Funky Thierry gewoon ‘Thierry Missiaen’. ‘Groen Licht’ startte op 6 september 1982 en er werden ruim driehonderd afleveringen gemaakt. Elke dag holde ik weg bij de baas om belangeloos een programma te presenteren.
Ik sleurde platenkoffers vele trappen omhoog, gooide een vinylschijf op de draaitafel. Meestal was het dan dertig seconden voor 17:00 uur. De tijdsein-cassette werd snel in de juiste machine gestopt en ja… Piep, piep… “Dit is Gemini FM, Kortrijk, Geminiiiiii…”.
Het uurtje voor mij liep er een bandprogramma van één van onze Nederlandse medewerkers, Frank Vandermast of Bert Vantast. Automatisering en soundtracking bestonden niet. Goede presentatoren die overdag hun ding konden doen waren als witte raven. Daarom koos Gemini voor een combinatie van live en vooraf opgenomen programma’s.
Meestal kwamen die uit Nederland. Dat de jongens niet live zaten, kon je eigenlijk niet horen! Die Nederlandse presentatoren hadden hun weg naar het Vlaamse Gemini gevonden na het ter ziele gaan van de zeezender Mi Amigo. Ik zat wel live. En ik moést op tijd zijn. Want als het Nederlandse bandje stopte, was Gemini uit de lucht. Studiopermanentie kwam pas later.
In ‘Groen Licht’ zaten vaste items, verkeers- en Taxistopinformatie… Bryan Ferry, The Babys, Talk Talk, Leo Sayer en OMD werden grijsgedraaid. Er was de ‘Maandagse katerplaat’, het retroblok, de vreemde opname… korte interviews en Chic met ‘Open up’ als eindtune. De jingles werden in elkaar geknutseld met een extra vrouwenstemmetje. Instrumentale stukjes uit platen met bandtricks werden omgetoverd in spotjes. Geflipte geluiden pikte ik van Brits of Amerikaans vinyl.
Om 18:00 uur was het tijd voor ‘De radioshow’ met Zeger Hendrickx (zaliger) en technieker Eddy Delaere. Zeger volgde voor z’n programma eveneens z’n buikgevoel. Hij groef vaak in de sixties en draaide muziek van The Kinks en The Stones… Zeger had in zijn West-Vlaamse dorpje Moen, samen met vriend Paul Verbrugghe oftewel Antony, ‘prince of darkness’ en presentator van de legendarische BRT top 30, al heel wat stof doen opwaaien als DJ in de plaatselijke feestzaal ‘Den Tap’ met fameuze ’thé dansants’.
‘Groen licht’ verdween uiteindelijk van de radio, ik ging weekendprogramma’s maken, maar het presenteren is al die jaren blijven kriebelen. Ooit moet ik er nog eens iets mee doen. Voorlopig als column waarin ik het in het vervolg zal hebben over… radio. Van toen en van nu. Of wat had je gedacht?
Tot groen licht !
Thierry Missiaen
Wie weet; herinner me nog goed de “half zaterdagformule” van Gemini. Misschien als MusicaFM start dat het weer een nieuwe Gemini kan worden (maar mag dan hopen met een ander format dan de eentonigheid van FM Kortrijk; versta me niet verkeerd, online kan alles, maar op FM zal dat zeker niet werken). Erg jammer trouwens dat uit het nieuwe Gemini na nog geen jaar in de ether al de stekker werd uitgetrokken, maar dat is een andere story en een andere Gemini. Alvast succes gewenst en hopend op deftige geluiden opnieuw in Kortrijk… waar je misschien aan kan meewerken?