RadioVisie heeft een nieuwe columnist op donderdag. We gebruiken een eufemisme – de in radiomiddens niet geheel onbekende Dick Offringa -. Hij volgt Marten Coverack op, die na vijftien zeer gewaardeerde bijdragen, besloten heeft om het iets rustiger aan te doen. Hij verdwijnt niet definitief en zal af en toe nog een gastbijdrage leveren.
Radio Twee Twee Zeven was er maar even
In de zomer van 1966 trof ik, tussen alle andere zeezenders door, ineens een nieuw radiostation op 227 meter: Swinging Radio England. Johnny Walker, Roger Day, Graham Gill, Ron Ó Quinn, Colin Nicol en anderen brachten programma’s die Radio London moesten overtreffen met luide presentatie en bombastisch nieuws; kwart voor het hele uur.
Dat nieuws klonk alsof je in een achtbaan zat. Ik vond het prachtig om naar te luisteren. Doch jammer, maar helaas. Er kwamen te weinig reclamegelden binnen. En ineens hoorde ik daar in het Nederlands een mededeling dat er programma’s in het Nederlands zouden komen; onder de naam Radio Holland. Dus ook een brief geschreven. En zie daar; een uitnodiging op de mat om op zaterdag 31 oktober om 18:00 uur mij te vervoegen bij een pand aan de Amsterdamse grachten.
Toen ik daar aan kwam zaten daar, net als ik, zenuwachtige en verlegen tieners. Later bleek dat Lodewijk den Hengst, Jos van Vliet, Tom Collins en Look Boden er ook bij zaten. Daarbij waren drie man van het station aanwezig waaronder Jack Curtis en Basil van Rensburg. We moesten in het Nederlands en in het Engels een plaat aankondigen, een Coca Cola reclame voorlezen en improviseren bij een tijdelijke uitval van de apparatuur. Ik heb er niets van gebakken. Het zij zo.
Het station begon op 15 november 1966 als Radio Dolfijn. Ik viel thuis van de stoel van verbazing. Het was een easy listening station geworden. De ontvangst was goed maar ik vluchtte toch maar weer naar de Engelse zeezenders. Ergens in 1967 deed ik weer een poging. En nu hoorde ik Bob Lenz een heel verhaal houden over een schuivende ankerketting. En hoorde tevens de jingles ‘Double Two Seven’. Blijkbaar had Tony Windsor de zaak overgenomen. Het klonk erg professioneel en het trok veel luisteraars bij Veronica weg.
Maar vanwege de dreigende anti-zeezender wetten in Engeland besloten de Texaanse investeerders de stekker er uit te trekken. De laatste avond draaiden ze urenlang extra reclames. Blijkbaar was er voor betaald. Het is me tot op de dag van vandaag een raadsel waarom ze toen niet voor de Nederlandse kust zijn gaan liggen. Volgens Jack Curtis(nu een Facebook vriend; evenals vele anderen) hadden de investeerders er genoeg van.
Jammer; het had overdag Radio Dolfijn en Radio 227 kunnen zijn ’s avonds Swinging Radio England plus Britain Radio. Ach.. het zijn maar wat overpeinzingen van me.
° Radio 227 met Look Boden, Dick Weeda en Lodewijk de Hengst (Lex Harding) in juni 1967.
Zeer leuk Dick