Ik had het kunnen weten! Eén keertje ben je lief en je krijgt een hoop onzin over je heen. O ja, RadioVisie is populair! Als ik er maar geen stalker aan overhou! Da’s misschien een leuk onderwerp: gestalkte radiopersoonlijkheden. Zou Ann Lemmens of Siska Schoeters of Julie Van den Steen er een hebben? Ik heb er me zelf ook ooit schuldig aan gemaakt. We gaan geen namen noemen maar ik had de indruk dat hij zich gevleid voelde. Wacht, ik bel hem even…
Ja, zie je wel… Ik stuurde mijn slachtoffer ooit een briefje met een redelijk stomende inhoud. Als antwoord kreeg ik een mp3tje met de tekst voorgelezen door Eric Hofman (ooit Maeva, ex VTM voice over en nog tig andere zaken waarvoor schitterende stemmen nodig zijn) en een factuur! Nu is dat natuurlijk een bestand dat binnen een paar jaar een fortuin zal gaan opleveren bij Ebay bijvoorbeeld, dus heb ik die factuur netjes betaald. Voor alle duidelijkheid, Eric Hofman heeft een prachtige stem maar hij was niet het slachtoffer van mijn stalkpraktijken.
Nog zo iemand met een schitterende stem: George West! Gisteren kreeg ik bij toeval een geluidsbestand te horen met dry liners, dat zijn teksten voorgelezen zonder muziek onder of effect over. Je gelooft meteen wat hij zegt: “More Fun… More Music”. Ik krijg zelden kippenvel van een stem maar nu zag ik meteen hoe slecht die Veet onthaart! ’t Is een schande! Blijkt George dan ook nog een middle-aged Amerikaan te zijn. ’t Klinkt natuurlijk chique zo’n paar Amerikaanse drops in je radioprogramma.
Laat dat nu net iets zijn waar ze bij Qmusic goed in zijn: vormgeving. Geef toe, die mag er zijn! Ik herinner me nu trouwens net zo’n dropje in ’t Duits “Rudi, du machst mir so smutzig”. Ik vraag me af of de Rudi in kwestie (Van Vlaanderen?) wel goed beseft dat hij me bijna een jeugdtrauma liet oplopen met zijn vulprulletje? Als twaalfjarige luidkeels “du machst mir so smutzig” verkondigen is bijna vragen om naar een keldertje gesleept te worden!
Laten we het dan maar eventjes over de voorbeeldfunctie van mediafiguren hebben. Of neen, dat doen we een volgende keer wel!
Smak, Natsie
