In maart 1988 ontving de lokale omroep Radio Noordoostpolder in Emmeloord de felbegeerde FM ethervergunning. Voor het eerst mochten de zenders in eigen beheer. Provinciaal en landelijk waren ze in bezit van Nozema. Omdat ik, als mede-oprichter, er lang mee bezig was geweest lukte het ons als eerste lokale omroep in de ether te komen.
Men had gedacht dat we drie zenders nodig zouden hebben van 50 Watt. Maar omdat ik dat bezwaarlijk vond (drie verschillende frequenties en lijnverbindingen) mochten we één 100 Watt-zender plaatsen. Mede gezien het vlakke land. De eerste week zonden we dag en nacht eigen programma’s uit. Het nieuws kwam van het ANP. Daarna gebruikten we Radio 1 als raamprogramma.
Maar we wilden iets anders. Daarom kwamen we bij Cable One terecht. Willem van Kooten was enthousiast. En kwam op de openingsdag zelfs naar de studio. Omdat hij wat later was dan gedacht had ik al enige sherry’s genuttigd. Maar het is toch nog een leuk interview geworden.
Lange tijd wachtte ik op nieuws van Cable One aangaande nieuwe afspraken. Maar we hoorden niets. Later bleek dat Ad Ossendrijver van Cable One het niet interessant vond. Daarom richtten we ons vervolgens op Radio 10. Die was in april begonnen met uitzendingen via de satelliet; en dat werd in Milaan op FM verder uitgezonden.
De Italiaanse ‘eigenaar’ wilde ook graag op de Nederlandse kabel om zo, zowel in Italië als hier, de Nederlandse cultuur te verspreiden. En dat mocht van het Commissariaat voor de Media. Nadat we in de Amsterdamse studio, in de Honthorststraat, met Jeroen Soer hadden gesproken gaven we alvast elk uur hun nieuws door.
Omdat er inmiddels meer lokale omroepen via de ether gingen uitzenden vond Veronica het wel een goed idee om vanuit de Firato een speciaal programma uit te zenden; genaamd Veronica Lokaal. Op de middag dat we hier verder over spraken trof ik in de Veronica kantine Ton Lathouwers.
Hij vroeg me wat ik van een non stop muziek station vond. Ik zei dat het een goed idee is. Daarna begon hij met Sky Radio. Nadat Veronica Lokaal was afgelopen ‘prikten’ we Radio 10 door op onze FM-zender. Dat was nog een probleem omdat ze reclame hadden en dat was ons niet toegestaan.
Maar niet getreurd. Radio 10 verstrekte aan alle lokale omroepen zogeheten ‘commercial killers’. Dat was een kastje dat door een toon in de studio Radio 10 uitschakelde en een muziekje startte. Na de reclames zond Radio 10 weer een toon uit en hun programma werd hervat op FM.
Soms ging het mis; dan hoorde je alleen de reclames en geen programma. Radio 10 werd hierdoor erg bekend en de lokale omroepen hadden een prachtig raamprogramma. Later kreeg Radio 10 zelf een FM-frequentie en waren de lokale omroepen niet meer nodig. Al met al toch was 1988 toch een enerverend radio jaar.
