De meer gerodeerde radiofan en dan vooral zij die al aardig wat jaartjes op hun verjaardagsteller hebben staan, zullen zich ongetwijfeld de zeezender Radio London (1964-1967) herinneren. Tot nader order nog steeds hét station dat echt de bakens verzette en het ingedommelde Europese radiolandschap voor goed een andere richting uitstuurde. Zelfs anno 2021 nog een referentie.
Big L – het koosnaampje van het station – had ook een bijzonder jingle-pakket, geproduceerd door het al even beroemde PAMS uit Dallas. Daarnaast was er met een zekere regelmaat ook de ‘Home Town’ song te horen. Ansich had het nummer niks te maken met de zeezender, maar toch paste het als een oude handschoen. Ook de destijds populaire meisjesformatie ‘The Chantelles’ namen er een versie van op.
The Chantelles with their version of an American radio jingle produced by PAMS, Dallas for ‘Wonderful’ Radio London
Maar het nummer kende nog vele andere levens en toepassingen. Zo werden muziek en tekst ingezet om ruim honderd andere Amerikaanse steden te bejubelen. Daarnaast werd het ook ingezongen voor een bank en hamburgerrestaurant Stop‘ N Go. En dat was lang vooraleer de Quicks, McDonald’s en Burger Kings de wereld veroverden.
Stop‘ N Go was een fastfoodketen in de jaren ’60 waar je voor vijftien cent een hamburger of een frietje kon kopen. Dé plek om een hapje te eten terwijl je op weg was naar een wedstrijd, een date of cruisend met de Mighty 590 afgestemd op de radio. Die Mighty 590 was WARM Radio in Scranton, Pennsylvania. Zo’n 150 kilometer ten noordwesten van New York. De ‘Home Town’ in de versie van Stop‘ N Go was een B-kantje van The ballad of WARMland, dat op de A-kant een gewone ‘Home Town’-song was voor het stadje Scranton. Eén van de ruim honderd dus…
° Lees verder onder de illustratie.

De ‘Home Town Song’ werd voor het eerst in 1961 opgenomen en was bedacht door het legendarische jinglebedrijf uit Dallas. Het was onderdeel van hun ‘Series 16 – Sound of the city’. Het nummer werd geschreven door Euel Box en ingezongen door Terri Lee Jenkins, op de singles Terri Lee genoemd, maar haar werkelijke naam was Marie Therese Leahy. (Bronnen David Yonki en Jingleweb)
Jammer genoeg ben ik té jong om daar van geweten te hebben.
Mijn ouders hadden altijd Veronica op de radio.
Ik ben van ’61 dus ik had niet veel in de pap te brokken als het daar op aan kwam.
Maar ik hoor wel dat die zender een heel indrukwekkend set jingles had. Prachtig
Jingles in Amerika reeds veelvuldig in gebruik in de 50’s,
bij ons pas bij het begin van de zeezenders te horen in de sixties en seventies met aangepaste en geknipte eigen versies van de originele PAMS en JAMS paketten, die voor hun tijd zeker vooruitstrevend waren vergeleken met de saaie programma’s van de staatsradio’s !