Marc Jacobs werd aan boord van de MV Mi Amigo afgelost door nieuwkomer Hans Brouwers. Maar dat viel tegen. De Belg viel razendsnel overboord. Gelukkig voor hem enkel figuurlijk. Al kon dat natuurlijk ook wel tellen voor iemand van wie verwacht werd zijn ding te doen voor enkele honderduizenden luisteraars.
Maar de Mi Amigo-organisatie keek in die dagen niet echt nauw wat de kwaliteit van de programma’s en de medewerkers betrof. Helaas de door Patrick Valain geselecteerde Belg deed het zo abnormaal slecht dat, mede door het gebrek aan andere valabele presentatoren, dat Marc Jacobs sneller dan voorzien gevraagd werd om opnieuw aan boord te gaan.
Tonnen geld in een blauwe camionette
‘De VVVR zou tonnen geld afvoeren in de blauwe camionette van de Free Radio Road Show (FRRS). Zoveel zouden we verdienen met dat ene uur programma in de week. Onze drive show in zou ook tientallen optredens inpikken ten nadele van de Mi Amigo Drive In show. En we zouden ons helemaal niet meer aan de gemaakte afspraken houden wat betrof de inhoud van het VVVR-programma’, dat had ‘men’ Marc Jacobs verteld in de korte periode dat hij aan land was.
‘Men’ vond het ook verdacht dat de VVVR zomaar z’n gang kon gaan zonder in het gerechtelijk vizier te komen. Geen huiszoekingen, geen arrestaties, geen vervolgingen’. Jacobs had geluisterd, geknikt en nog een extra aai over de krullenbol gekregen toen hij in één ruk door ook benoemd werd tot tijdelijke/ vervangende/ nieuwe programmaleider van het drijvende familiestation.
Gekneusde trots, geknakte eer
Het vervolg is bekend. Marc Jacobs had voor alle luisteraars die zaten te wachten op het VVVR-uur, alle registers opengetrokken en de VVVR de mantel uit en van het toneel geveegd. Wij die steeds, waar we konden Radio Mi Amigo hadden geholpen. Persberichten opgesteld, bandjes gesmokkeld, medewerkers onderdak gegeven, geïnteresseerde adverteerders doorgespeeld. Wij die wel degelijk de BOB over de vloer hadden gekregen, waren opgepakt op ons werk… en afgevoerd naar diverse politiecommissariaten.
Het was allemaal te verteren geweest als ook maar iemand de moed had genomen om ons te vertellen dat onze programma’s niet meer hoefden. Maar er kwam geen reactie. De ezelsstamp bleef nazinderen. Iedereen heeft zijn trots, ook wij dus. We lieten via alle kanalen weten dat we excuses eisten. Niet eens in het openbaar, een telefoontje naar Frans, Walter of mezelf was al voldoende geweest.
Integendeel, via, via vernamen we dat de VVVR maar beter kon uitkijken, want dat er ons anders nog meer onheil boven het hoofd zou hangen. Toen we op zaterdagmiddag 19 februari 1977 om 12:00 uur nog steeds niet in ere waren hersteld, besloten we onze eigen zender pal naast de frequentie van Mi Amigo (1562 kHz) aan te zetten, op 1561 kHz dus.
VVVR fluit Mi Amigo letterlijk uit
Door die ene kHz verschil ontstond een irriterende fluittoon van 1000 Hertz. Het resultaat was dat de zeezender in een ruime straal van zestig kilometer rond Gent niet meer goed te beluisteren was. De vreselijk irritante hoge toon maakte afstemmen quasi onmogelijk. Buiten die storingszone werd het langzaam beter al waaiden er nadien toch nog klachten binnen die van veel verder kwamen.
We hielden het een uur vol, daarna zetten we onze zender weer af en verlieten de zendlocatie. Twee dagen eerder, op 17 februari, hadden we de Dentergemse-studio ontmanteld. Via alle mogelijke interne kanalen lieten we Mi Amigo, nog dezelfde zaterdagnamiddag, weten dat wijzelf achter de storing zaten en dat we niet zouden aarzelen om de stunt (eindeloos) te herhalen. Dat kon perfect, onze complete zendinstallatie paste in de FRRS-camionette, desnoods reden we al zendend doorheen heel België.
Zo schiet je jezelf in de voet
We waren boos, niet enkel omdat we zonder respect waren behandeld, maar er was ook de plaatsvervangende schaamte tegenover de vele mensen die hadden meegewerkt aan een programma dat zoveel beter was dat ‘plaatje op, praatje tussendoor en plaatje af’…
Het complete impresariaat van The Fortunes was betrokken partij geweest, de beste muziekhistorici hadden meegewerkt aan de uitzending. Platenlabels hadden een zoektocht georganiseerd om de juiste opnames te vinden. Honderden kilometers waren gereden om de opnames op te halen. Internet was immers nog heel ver weg, de post niet altijd even betrouwbaar.
° Aanstaande zondag: deel 21
° Het nooit uitgezonden tweede deel van The Fortunes Story (13/02/1977)
° Foto’s: Zender, stuurzender en antenne gebruikt om uit te zenden op 1561 kHz
