Naast het bijhouden van radioprogramma’s waar we in onze jeugd dol op waren, is er een grote groep luisteraars, nu rond de 70, die ook jingles verzamelt. Zelf bezit ik sinds de jaren 60 honderden en honderden uren. Als iemand anders weer een sigaret opsteekt, doe ik het op de gezonde manier: nog een set jingles spelen.
Het is dan ook met een heerlijk gevoel dat ik zeer recent een pakketje in de brievenbus zag vallen met niet alleen het eerder beschreven prachtige fotoboek over Swinging Radio England (SRE) en Britain Radio (BR), in de lucht vanaf de Laissez Faire, maar met een flink extraatje. Wat een verrassing was het toen in mei 1966 beide stations ons in Europa kwamen verwennen met swingende jingles en muziek op SRE en heerlijke easy listening, met bijpassende rustige jingles, op hun zusterstation.
Ruim 55 jaar later is er nu een dubbel-cd, met de verschillende jingle-pakketten van deze stations. Gedeeltelijk geproduceerd in Dallas door PAMS, maar ook door Futursonic, CRC, Pepper Tanner en anderen. Deze dubbel-cd is een samenwerking tussen Norman Barrington en Ray Anderson voor East Anglian Productions. Veel dingen zijn direct herkenbaar, maar ook verrassende items duiken op.
Norman Barrington (foto): “Ik ben al meer dan vijftig jaar een jingle-verzamelaar en heb superieure kopieën van veel van het SRE/BR-materiaal gekregen. Dus ik heb alleen de beste exemplaren op de twee cd’s – van telkens tachtig minuten – gebruikt. Ik was vastbesloten om de releases van Steve England te overtreffen, in termen van kwaliteit en volledigheid – op de mooist mogelijke manier -, en ik weet zeker dat hij de geest ervan zal begrijpen.”
Radio Engeland was als een spectaculair vuurwerk. Een briljant station, maar na ongeveer zes maanden was het al voorbij. Moeilijk te geloven is als je nu terugkijkt. Britain Radio liet Europa dan weer voor het eerst kennismaken met het MOR-formaat. Na een poos werd de naam Radio 355, met vrijwel hetzelfde format. Ondertussen werd SRE het Nederlandstalige Radio Dolfijn, op z’n beurt opgevolgd door Radio 227. Opwindende Nederlandstalige Radio, die overigens de carrières van onder meer Lex Harding en Look Boden op gang bracht.
De jingles zelf waren op alle stations van bijzonder belang. Het ging om de drie officieel gekochte pakketten die Ron O’Quinn, samen met Jerry Smithwick, meebracht. Goed voor de hele jinglecollectie van WFUN Miami. Zijnde de PAMS series #14 tot en met #24. Daarnaast kocht WFUN van CRC, Futursonic, Ullman en anderen. Bovendien was er ook nog Larry Dean die de WPTR Albany jingle-collectie had meegebracht, bestaande uit PAMS, Pepper Tanner en Spot Productions.
Norman Barrington: “De laatste is ‘Thatman’, die officieel opnieuw werd ingezongen voor SRE, terwijl de meeste dj’s zijn vernoemd naar originele WPTR-jocks. De collectie is dus enorm, terwijl veel van het materiaal zelfs toen al oud (1958-1962) was. Maar zestig jaar later ben ik in staat geweest om betere kopieën te vinden dan zij destijds hadden. Opvallend waren de dramatische nieuwsformaten die ze maar liefst vier keer veranderden in slechts zes maanden. Ik heb die verschillende sequenties bij elkaar gezet, gescheiden door een pieptoon voor de duidelijkheid.”
Jingles op reis doorheen Europa
De Radio England-collectie vond daarna haar weg naar Radio Caroline via Johnnie Walker en Roger Day. Vervolgens kwamen ze terecht bij Radio Veronica via Robbie Dale en via Lex Harding (Radio 227). Lang nadat de Laissez Faire de Noordzee had verlaten, werden hun (herwerkte) jingles nog gebruikt. Dat is wat deze collectie zo spannend maakt.
Ik hoop dat iedereen die deze collectie hoort zal zeggen: “Wauw, die was ik vergeten!” of misschien “Ah! Dus daar kwamen ze vandaan!” Alle cd-tracks zijn duidelijk gelabeld. Terwijl Ray’s boek de offshore radiostations en jocks zo goed illustreert, bevatten de cd’s de hoorbare geest van de offshore stations, met korte airchecks om de jingles en nieuwssequenties beter te illustreren.
Deze dubbel-cd kan hier besteld worden. Het is ook mogelijk om zowel het fotoboek als de dubbel-cd in één keer te kopen. Dan moet je hierlangs. Ik kan je aanraden om de cd niet één keer te luisteren, maar er meerdere keren op terug te komen, zoals je zal ontdekken, door opnieuw te luisteren, ontdek je steeds meer. (KI – Hans Knot)
