Dit had een heel giftig stukje moeten worden over de Nederlandse omroep omdat ik het een fossiele instantie vond en ook grote geldverspillers. Ik zou terdege mijn uitspraken onderbouwen. Tijdens onderzoek via internet veranderde ik van mening.
Maar eerst wat anders. Oorspronkelijk was het alleen mijn bedoeling om een autobiografie te schrijven. Toen mijn veel oudere broer precies mijn leeftijd had was hij zwaar dement geworden door Parkinson. Ik wilde mijn leven op papier zetten om later te weten wie ik was. Speciaal daarvoor kocht ik een kleine Google Chromebook omdat het makkelijker typt dan een iPad en minder aandacht vraagt dan een Windows laptop, en ook veiliger is. Het is een reuze handig dingetje voor schrijvers. Ik heb een lage opleiding maar ik heb gelukkig een goede mentor die me regelmatig advies geeft en mijn Nederlands corrigeert. Ook de crisis die me aanzette tot het schrijven van een autobiografie is voorbij. Kortom, ik begin er lol in te krijgen.
De Nederlandse omroepen krijgen meer geld dan de Nederlandse Luchtmacht, daar kwam ik achter. En dat vond ik maar niets. Ze krijgen ook meer geld dan de Nederlandse Marine. Na onderzoek moet ik echter concluderen dat de omroepen niet te veel geld krijgen, maar de Luchtmacht en de Marine veel te weinig, net als de rest van defensie. De gedachte was dat Amerika ons wel zou helpen als er moeilijkheden kwamen. Maar toen was Trump er nog niet. Van de 213 F16 jachtvliegtuigen die Nederland tussen 1980 en 1990 kocht zijn er bar weinig over. Ze zijn verongelukt, verkocht of zijn gewoon niet inzetbaar wegens ouderdom of gebrek aan onderdelen en geld. Uit mijn eigen verleden als beroepsmilitair weet ik dat op papier alles er vaak mooi uitziet en er in werkelijkheid niet zo heel veel materieel inzetbaar is.
Ongeveer tien procent van het omroepbudget is voor de radio, zo’n zeventig miljoen. Daarvan wordt bijna de helft besteed aan NPO radio 1. Onderzoeksjournalistiek en sportverslagen kosten veel geld. Het surfen over het internet bracht me tot een heel ander inzicht. Maar ik moet wel bij mijn mening blijven dat sommige DJ’s zichzelf belangrijker vinden dan de muziek die ze draaien. Ik heb liever een ‘moderator’, zoals ze in Duitsland mensen die achter een microfoon zitten noemen. Liever dan een DJ met een groot ego.
Er is me nog iets opgevallen. De meeste informatie kwam van kranten. Maar die zijn niet meer van deze tijd. Wat er in staat, weet ik al van de vorige dag via het internet en de radio. Maar bij de krant worden mensen betaald om onderzoek te doen en te schrijven. Internetsites nemen hun info vaak klakkeloos over. Wat als er geen kranten meer zouden zijn? Waar komt dan het nieuws vandaan? Gaan de jongens van de internetsites, zoal Nu.nl, zelf de straat op en gaan ze zelf aan onderzoeksjournalistiek doen?
Sinds ik regelmatig mailcontact heb met een medewerker van Omroep Brabant heb ik mijn mening ook wat bijgesteld over Omroep Brabant radio en ben ik ook meer gaan luisteren. De muziek is niet altijd mijn keuze maar de medewerkers doen hun best, en vooral, ze hebben er zin in en zijn betrokken bij onze Brabantse provincie.
Hard roepen, “Weg met de publieke omroepen” is snel gedaan, maar onderbouwen is moeilijker, als je er dieper induikt en nadenkt wordt het toch iets anders. Ik ben nog steeds van mening dat de huidige situatie moet veranderen, die ‘clubjes’, VARA, KRO en de andere omroepen, dat kan echt niet meer. Dat is iets uit het Stenentijdperk van de radio. Een nieuwe opzet, weg met die ‘clubjes’. Er zou ook een radiozender moeten komen die vergelijkbaar is met BBC radio 4.
Wat als er geen publieke radio-omroep meer was? Dan zou ik bijvoorbeeld ‘Het spoor terug’ van de VPRO moeten missen. Vaak prachtige radiodocumentaires waarvan ik erg kan genieten op vakantie als ik ze als podcast afspeel via mijn iPad en bluetooth ‘speakertje’.
