Laten we meteen de toon zetten: vele lokale radio’s waren ook op DAB+ gegaan als ze daarvoor een automatische verlenging van de erkenning hadden gekregen. Zeker diegenen die later zouden sneuvelen, de straf zou veel minder zijn geweest dan achteraf.
Eind vorig jaar zette de minister eveneens een toon die het hele jaar verder zou beheersen. De grote wijziging in het nieuwe frequentieplan was het verschuiven van vooral grote en kleine vermogens naar netwerken. In ruil daarvoor kwamen er clusters van ‘regioradio’s’ voor de lokale sector, echter weer met vermindering van het aantal bestaande omroepen.
Procedures
Het jaar zelf werd er daarna één van procedures: het opzetten van de procedures van aanvraag tot erkenningen, daarna het opstarten van procedures bij de Raad van State. Uiteraard verwisselde daarbij de actie van kamp.
Tot de zomer was de minister aan zet en liepen de rechtspersonen tegen deadlines op. Daarna verschoof alles naar een geheime jury, plots zelfs nog in opgesplitste delen, ondertussen groeide de opstand.
Q1: Voorbereiding van het frequentieplan
Op 23 december 2016 werden de besluiten over het frequentieplan ter advies en raadpleging voorgelegd. Op 24 februari keurde de Vlaamse regering een aangepaste versie een tweede keer goed, en werden ze voorgelegd aan de Raad van State. Er kwam wel protest tegen het verdwijnen van ketenradio’s, en tegen de mindere mogelijkheden voor kleine omroepen. Er was ook wel twijfel tegen nieuwe en hogere kosten in een landschap dat naar zeggen van de minister toch moest verdwijnen op FM.
Uiteindelijk heeft de sector een stem laten horen, zelfs meerdere. Individueel was er geen vuist te maken tegen het plan, hooguit lichte aanpassingen omwille van persoonlijk belang. Voor de hele lokale sector bestaat er ook niet echt een unaniem platform om te verwoorden. Anderzijds kan de minister niet zeggen dat hij de tegenstemmen niet zou hebben gehoord, de kritische punten voor de sector zijn vaak genoeg genoemd.
Frequentieplan behouden
Het was toen echter al duidelijk dat de grote lijnen van het frequentieplan zouden behouden blijven. Het comfort van de automatische verlenging voor landelijke omroepen, zelfs voor geregulariseerde regionale omroepen, en uiteindelijk ook voor Brussel, dat de status van hoofdstedelijke plusouder kreeg. In de lokale sector moest ketenradio weg, netwerken en clusters met meerdere frequenties waren het wisselgeld.
De eerste tweeledige tendens dook op: de eerste kandidaat voor netwerk zag schaalvergroting en paste al statuten al aan. De eerste afvaller had geen boodschap aan de voorziene uitbreiding in hun regio, dat was niet betaalbaar en dus einde verhaal na 35 jaar.
Q2: Goedkeuring van het frequentieplan
Op 21 april 2017 keurde de Vlaamse regering de uitvoeringsbesluiten en het frequentieplan definitief goed. De concrete invulling moest echter nog komen: vertaling, publicatie in het Staatsblad, een elektronisch portaal voor indiening bij CJSM, en een oproep tot indienen. Op 5 mei keurde de Vlaamse regering een besluit goed dat de netwerken bepaalde: een generalistische, een Vlaamse of Nederlandstalige, en twee andere (zelf in te vullen) netwerken.
Vanaf 16 mei konden de aanvragen worden ingediend, het departement Media werd versterkt met dossierbeheerders. Het zat er echter al tegen met de minister, vooral de grootschalige ketenradio’s vroegen gezamenlijk de schorsing van het decreet bij het Grondwettelijk Hof.
Op 15 juni werden de aanvragen afgesloten en de ministeriële verplichtingen nog eens herhaald: 30 dagen om ontvankelijk te verklaren (of niet), er was daarna een schorsingsperiode van 17 juli tot 18 augustus, en tenslotte 120 dagen voor erkenningen (of niet).
Morgen deel 2
