Naar aanleiding van de Vlaamse feestdag heeft De Standaard (enkel in de gedrukte versie) een opvallend experiment opgezet. Uitgangspunt daarbij was de vraag of de Vlaamse media de eigen artiesten meer moeten steunen?
Vanavond zingen op de Gulden Ontsporing op de Brusselse Grote Markt Vlaamse artiesten in het Nederlands. Een opsteker in een jarenlange discussie die de jongste weken weer helemaal oplaaide: ‘Moeten de Vlaamse media eigen artiesten meer steunen?’ “Het lokale repertoire is immers bijzonder populair”, zegt de Belgische enterntainmentsgroep BEA. “De Vlaame acts scoren hoog in de hitparade en in de concertzalen, maar worden veel te weinig gedraaid op de radio”.
Zoals vorige week het nieuwe belangenplatform Vlapo al deed, vraagt BEA om radioquota. Daar is lang niet iedereen het me eens. De discussie woedt ook op de website van De Standaard. Veel lezers huiveren bij het idee van veel meer Nederlandstalige muziek, naar het voorbeeld van de taalquota in Frankrijk.
Ook vier ‘bevoegden’ uit de radio- en muziekwereld werd om hun mening gevraagd. In het kamp van de pro’s zijn dat Jos Oosterwijck en Will Tura. In het ‘nee’ kamp vinden we Luc Devos en Steven Dujardin (programmadirecteur Be One) terug.
Twee volle pagina’s lang gaat het over dit onderwerp, waarbij toch één ‘quote’ er als geen ander uitspringt. Ze is van lezer Chris Borry: “Ik droom ook van liedjes gespeeld op Vlaamse drums en Nederlandstalige gitaren. Met synthesizers geassembleerd in Genk, violen uit Antwerpen en kopers uit Gent. Ach, Vlaanderen heeft blijkbaar heimwee naar de tijd dat de aarde nog plat was.”
Ik vind de mening van Chris Borry nogal neerbuigend tegenover Vlamingen. Ik kan een gitaar uit elk land “verstaan” en mijn vrienden in Zaïre waarderen dat geluid op dezelfde manier als ik. Waar die gitaar dan ook gemaakt is. Maar een stem in een andere taal dan die van jezelf…? Ik heb een CD van een zangeres uit Kazachstan. Omdat ik dat mooi vond klinken in een restaurant daar. Maar begrijpen wat ze zingt blijft toch onmogelijk. Liedjes met een aansprekende tekst hoor je gewoon het liefst, het best zo je wilt, in je eigen taal. En omdat niet iedereen in Vlaanderen het Engels goed meester is, blijft er een markt voor Nederlandstalige muziek. En heeft de publieke omroep mijn inziens een verplichting tegenover haar bevolking die muziek een belangrijke plaats in haar programma te geven. De arrogante gedachte dat iedereen toch Engels verstaat is niet correct en net zo dom als het idee dat elke Belg toch Frans spreekt of Nederlands verstaat. De aandacht die er is vanuit de bevolking voor MENT TV bewijst dat de behoefte er is. Vlaanderen heeft geen heimwee naar de tijd dat de aarde plat was, wel naar de tijd dat muziek voor Vlamingen en uit Vlaanderen gewoon was. Sabien Tiels, Kris de Bruyne, Willem Vermandere, Ida de Nijs, Stef Bos, Willy Sommers, Christof…
…allemaal mooi op hun eigen manier maar ook voor iedereen verstaanbaar.
Politiek en maatschappelijk willen steeds meer ‘hardliners’ dat iedereen Nederlands spreekt, onze eigen taal verstaat, onze cultuur aanvaardt en overneemt. Als het over Nederlandstalige muziek gaat, dan is het ’te plat’. Eigenlijk zijn die mensen vaak ’te plat’ van geest. Op feesten reclameren ze in het vroeg van de avond op Vlaamse liedjes, en als ze gezopen hebben zingen ze die allemaal mee. Die harde tegenstanders zijn wel zo hypocriet om enkel artiesten als Rob de Nijs, Doe Maar, en zelfs ‘Als de zon schijnt’ van Andre van Duin op de radio te laten komen, aangevuld met steeds dezelfde Vlaamse artiesten als Niels de Stadtsbader en andere Bazart’s. Totale inbreng in het geheel: vaak nog geen 10% van alle muziek. De rest van de artiesten krijgt bovendien geen kans, terwijl Mieke & Bandit, Dana Winner, Bart Herman, enz. (zie ook namen hierboven in reactie van Simon Paulis) minstens even goed zijn. Dat is broodroof. Schuldig verzuim. De nieuwe Lady Gaga (Always remember us this way) wordt wel gespeeld, terwijl Vlaanderen mijn land van Bart Herman bijna eenzelfde ritme en gitaar heeft, en zelfs een mooiere tekst heeft dan ‘Schat, het doet pijn als de zon onder gaat en de band zal niet spelen. Ik zal ons altijd zo herinneren, liefhebbers in de nacht’ (vertaling deel tekst Lady Gaga).