Merkwaardig toeval leidt tot hulde op cruise schip
Sylvain Tack; gestorven op 5 februari 2006, tien dagen later begraven op het kerkhof van Oudenburg. Op 15 februari was er eerder toevallig een huldebetoon tot stand gekomen in Antwerpen. Op een cruise schip dan nog wel. Karma moet het geweest zijn. Want eigenlijk hadden de mensen die verondersteld werden zich te bekommeren om de uitvaart van Sylvain, hem allemaal in de steek gelaten.
Hij die de halve showbizz in Vlaanderen had gesteund, hij die miljoenen Lage Landers vele uren plezier had bezorgd met ‘zijn’ Radio Mi Amigo, hij die de bladen- en de uitgeverswereld had verruimd. Hij die enkele mensen achter de schermen van Radio Mi Amigo heel rijk had gemaakt. Zij het onbewust en ongeweten. Hij die had gezorgd dat honderden mensen brood op de plank hadden gekregen.
Gelukkig was er het OCMW van Oudenburg en waren er mensen uit de radiowereld die hem niet vergeten waren. En er was dat merkwaardig toeval. Maar dat laatste bestaat niet, érgens had iéts of iémand aan de juiste touwtjes getrokken omdat hij/zij dat nodig vond. Net in de week dat Sylvain Tack stierf lag in Antwerpen de Diamand Princess aangemeerd, een cruise schip dat ook dienst deed als promotieplatform voor… Playa de Aro. De tweede thuis van Sylvain Tack in Spanje. Daar waar hij roem en rijkdom had gekend, daar waar zijn vrije val was begonnen.
Net die week was een delegatie uit de badplaats aanwezig om toeristische promotie te voeren in België. Onder hen Jordi Comas, directeur van de Kamer van Koophandel van de Provincie Gerona. Hij en z’n gezellen waren dusdanig onder de indruk van het overlijden van hun vroegere vriend en vaak ook zakenpartner, dat ze besloten een hulde te brengen aan boord van het cruise schip.
Aanwezig waren enkele oud Mi Amigo-medewerkers en een paar mensen uit zijn eerdere entourage. Niettemin, al bij al een bescheiden maar mooie hulde. Georganiseerd door enkele Catalanen die het hun plicht vonden om iets terug te doen. Helemaal anders dan de Vlamingen en Nederlanders die liever de andere kant opkeken.
Vandaag is het alweer veertien jaar geleden dat de bewuste hulde op de Diamand Princess doorging. Deze foto’s werden gemaakt door Peter Vrakking. Mogen ze bijdragen aan het eerherstel voor Sylvain Tack dat de laatste jaren toch ingezet lijkt. Belpop Bonanza noemde hem eerder nog de ‘manager van de eeuw’… in Knack. En dat zegt toch al wat. (TB)
