De publieke radio is 75 jaar jong. RadioVisie ‘viert’ mee. In ons eigen archief (31 jaar jong) steken behoorlijk wat interviews met radiomakers allerhande. We meenden dat het een niet onaardig idee was om ‘gesprekken van toen’ boven te spitten met zij die voor een deel 75 jaar populaire publieke radio mee hielpen maken. Hoe dachten ze toen? Welke waren hun plannen en dromen? Wat is er van geworden?
ALLES KOMT TERUG
Het is nog niet eens zo heel lang geleden dat we Guy De Pré een Sennheizer-microfoon onder de neus duwden voor een lange, maar vooral prettige babbel. Begin oktober 2004 interviewden we hem over zijn carrière, zijn muzikale voorkeuren en zijn plannen.
De Pré, intussen een prille vijftiger kan uiteraard nog jaren mee, maar zijn we oneerbiedig als we stellen dat zijn radioloopbaan iets dichter tegen het einde, dan tegen het begin aan zit? Waarschijnlijk niet. Anders was het toen we Guy De Pré een eerste keer interviewden. Thierry Missiaen deed dit in juli 1986. De Pré was net goed op dreef gekomen en had de status ‘razend populair’ bereikt. Ook toen werd gepraat over zijn carrière, zijn muzikale voorkeuren en zijn plannen. Kijk en vergelijk.
DANKZIJ 50 JAAR RADIO
- Hoe werd radio het jouw beroep?
Guy De Pré: “Toevallig en niet toevallig. Vanaf m’n twaalfde luisterde ik dag en nacht naar de radio. Het was bijna een obsessie. Ik luisterde naar de Britse zeezenders en later naar Radio One, Veronica. Na het atheneum in Antwerpen, ging ik aan het RITCS in Brussel studeren. Het medium radio werd er wel een beetje verwaarloosd. Naar aanleiding van vijftig jaar radio in Vlaanderen zocht men nieuwe mensen bij de BRT waarvoor ik een proefprogramma instuurde.”
“Als 19-jarige eindigde ik tweede. Als beloning mocht ik sporadisch dingen doen bij Jan Ghysen. Satirische interviews en zo. Bij BRT 1 deed ik allerlei radioklussen waarmee ik veel ervaring opdeed o.a. achter de montagetafel. Mijn cursussen hield ik voor bekeken na drie van de vier jaar. Gedurende anderhalf jaar verzorgde ik een aantal muziek- en nieuwsprogramma’s voor Omroep Antwerpen en ik was werkzaam als freelancejournalist bij de wereldomroep. Actualiteit boeit me evenzeer als popmuziek.’
DE VRIJE TEUGEL
- Muziek en radio zijn een passie?
Guy De Pré: “Muziek werkt natuurlijk verslavend. Ik werd een jaar later regisseur-omroeper bij Omroep Brabant, waarvoor ik me kandidaat stelde. Als enige en op basis van mijn anciënniteit, want zo werkt dat, had ik het geluk aan de slag te kunnen. Ik ben dan wel afkomstig van Antwerpen en woon er ook, maar bij Omroep Brabant voel ik me best! Begin ‘80 kon ik er ‘De vrije teugel’ presenteren. Het programma kreeg als ondertitel ‘Het huis De Pré-Provoost’, een klasgenoot. Het werd een uitzending met een dubbele bodem en het bracht iets nieuws naar de BRT door het gebruik van een soort korte ‘cassante’ tussentekstjes.’
“Begin ‘80 startte ik ook met ‘Domino’. Dat was een totaal nieuw programma waarvoor Luk Jansen en ik werden aangetrokken voor de presentatie. Sinds begin dit jaar hebben we terug twee blokken. Luk is er opnieuw met deel twee, ik sta in voor het eerste deel. Arnold doet de samenstelling, Hij komt geregeld als één van de eerste met een nieuwe stroming binnen de popmuziek op radio.
“Het is een gespecialiseerd programma op zaterdagavond omdat het zo moet. Op zaterdagavond wordt heel weinig naar de radio geluisterd. We brengen een gedocumenteerd programma over de recente ontwikkelingen binnen de pop en rock voor echte liefhebbers. Een jaar later ontwikkelden we het ‘funky town’ concept. Het was een idee van Ivan Hermans die toen als stagiair in de discotheek rondhuppelde en erg bezig was met funk. Wim Mertens, één van de Brabant-producers zag dat zitten en heeft dit verder uitgewerkt met Gust Demeyer, Annemie Coppieters en mezelf.”
“Radio staat zeer centraal in mijn leven. Maar je moet dat natuurlijk zien te rijmen met je eigen leven, waar ligt de grens? Voor jezelf kan je die grens veel verder leggen dan voor je levensgezellen die daar meer last mee hebben. Ik ben nog steeds evenveel gepassioneerd als de eerste dag. De dag dat het een sleur wordt, kan je net zo goed aan de lopende band gaan staan!”
RADIO 2 VAN 17.00 TOT 22.00 UUR
- Er zijn geruchten dat Radio Twee weer zou verdwijnen?
Voor een goed begrip van de rest van dit verhaal, moeten we even aanhalen dat in 1985 BRT 2 besliste om een horizontaal blok met popmuziek te beginnen tussen 17.00 en 22.00 uur onder de naam Radio Twee. Dit om een soort hecht blok te vormen tegen de erg populaire vrije radio’s. De bekendste presentatoren mochten de uren presenteren. Guy De Pré was een van hen.
Guy De Pré: “Het programma bestaat nu één jaar en de meest wilde geruchten over het verdwijnen ervan doen de ronde. Maar plannen om het op te doeken bestaan in geen geval. Zij die het beweren nemen hun wensen voor werkelijkheid. De officiële luistercijfers zijn voor de helft hoger als vroeger tussen 17.00 en 22.00 uur. Buiten alle verwachting, ook voor ons.”
“Het is een stok achter de deur naar de directie toe, dus. En het bewijst ook dat popradio niet alleen door jongeren gesmaakt wordt maar ook door dertiger- en veertigers. Vandaar dat door sommigen van ons wordt aangedrongen op een nationale popzender met als ongelukkige term ‘jeugdzender’. Ik zou het liever zien als een kruising van Radio 2 en Studio Brussel. Die missen de boot voor de jeugd. De jeugdzender zou op een iets ouder publiek moeten mikken. Liefst zonder kinderuurtjes en zo.”
INTRO’S VOLPRATEN
- Waar blijft de uniformiteit bij Radio 2?
Guy De Pré: “Uniformiteit is onmogelijk gezien de BRT-structuur. Er zijn de vijf omroepen in vijf verschillende steden met vijf verschillende mentaliteiten. Dat valt niet te rijmen! Zo is Radio 2’s poptelefoon een koekje van eigen deeg. Ik sta er alleen voor, wat ik wel zelf heb gewild. Ik werk twee en een halve dag aan één poptelefoon van twee uur.”
“Het zelf-doen is de enige manier om het goed in de hand te houden. Ik heb de moed en de tijd, waarvan het grootste deel in het selecteren van nieuw platenmateriaal gaat. Ook kruipt veel tijd in het indelen per blokken en het uitzoeken van de muzikale lijn! Dan is er het bedenken van de wedstrijdjes. Voor het monteren van de ‘tweelingen’, heb ik een halve dag nodig. Dan is er het opzoekingswerk voor het ‘Retro trio’ want die oude platen liggen niet voor het grijpen. Verder stel ik een draaiboek op en bereid de presentatie voor. Ook die wordt niet aan het toeval overgelaten.”
“Ik schrijf zeker niet alle teksten presentaties op voorhand uit. Maar er zijn wel basisteksten waar ik kan op terugvallen. Voor het volpraten van de intro’s vorm ik me een cue op de muziek, luister aandachtig en praat in het ritme zodanig dat het inlezen niet kunstmatig gebeurt. Dat klinkt dan minder storend en het geeft een extra ‘schwung’ aan het programma.
“Ik produceer ook zelf jingles voor de BRT. Voor de Radio 2-jingles deed ik een beroep op een aantal muzikanten van De Kreuners en Jo Lemaire. Ik zoek dan naar de juiste sfeer en het goede idee. De rest is productiewerk en veel moeite. Zoals je weet is het eindresultaat dan een jingle van een paar seconden. Maar persoonlijk heb ik daar een grote voldoening aan.”
HET BRITSE SYSTEEM IMPORTEREN
- Ben je bekend met het fenomeen lokale radio?
Guy De Pré: “Destijds verzorgde ik een programma bij Radio Stad in Antwerpen onder een andere naam. Verder kan ik je vertellen dat men in Groot-Brittannië de Belgische situatie op de voet volgt omdat ze weten dat commerciële/lokale radio en televisie in de lucht (?) hangt. De Britten zouden hun systeem bij ons uit de grond willen stampen. Dat zou een ideale oplossing bieden voor de wildgroei aan vrije zenders. Het zou een prachtzaak zijn voor de Vlaamse radiomensen én voor de luisteraars. In die context hebben Britten me ooit gecontacteerd.”
Dank voor het gesprek.
- Interview: Thierry Missiaen (Voor het eerst geplaatst in ‘Vrije Tijd’ (Animo) 07/1986)
