Joe-presentator Carl Schmitz werd gisteren, na afloop van zijn namiddagprogramma, in de bloemetjes gezet door zijn collega’s. Hij werkte gisteren namelijk exact 20 jaar binnen het departement radio aan de Medialaan.
Een van de cadeaus die hij kreeg was deze tegel. “Al jaren vermelden de verschillende bazen bij de presentaties van de luistercijfers ‘het Carl Schmitz effect‘, dat is een running joke geworden. Ooit riep ik ‘Zet dat maar eens op een tegel’ en vandaag hebben ze dat dus gedaan. Op naar de volgende 20 jaar RADIO, ik kijk er enorm naar uit.. en vooral dank voor het luisteren”, reageerde Carl op zijn Facebookpagina.
Om dit toch wel verdiende heuglijke moment voor Carl nog wat extra glans te geven, gingen we even verticaal door onze archieven voor enkele aardige fragmenten.
Toen ze me in het PMS, in het zesde studiejaar, vroegen wat ik wilde worden, zei ik: radioman. Maar daar kun je niet voor studeren, was hun antwoord. Ja maar, ik wil deejayen, platen aan- en afkondigen, hitradio, popradio maken. Die man hoorde het in Keulen donderen, want er was toen in Vlaanderen nog bijna niets op dat gebied.
Carl was in 1998 binnen VMM, de voorloper van Medialaan, betrokken bij de opstart van Topradio en Radio Mango, de eerste vingeroefeningen door VTM op vlak van radio in de aanloop naar wat drie jaar later Qmusic zou worden. Hij had toen al vijftien jaar al doende de radiostiel geleerd bij enkele tientallen vrije radio’s.
De petite histoire is dat, toen hij in 1998 werd ingelijfd door VMM, Carl er net een woelig en kort avontuur als ochtendman en muzieksamensteller had opzitten bij de Antwerpse Radio Energy, de allereerste illustere poging van het Franse NRJ om voet aan de grond te krijgen in Vlaanderen. Daar zat toen trouwens ook Robin Vissenaekens, die vandaag als zendermanager Carl’s baas is bij Joe. Toen Carl werd teruggehaald – hij zat al bij Topradio voor hij naar NRJ ging – gold hij als een van dé sterdeejays binnen radiomakend Vlaanderen.
Op 14 september 2001 bracht RadioVisie het bericht dat (o.m.) Carl Schmitz van Mango onderweg was naar Qmusic, het eerste echte landelijke commerciële radiostation van Vlaanderen, dat uiteindelijk van start ging op 12 november 2001. Carl nam er bijna dertien jaar lang het namiddagblok (14 tot 16 uur) voor zijn rekening, naast heel wat intern productiewerk. Binnen de equipe van Qmusic was hij dan wel nooit de ‘grote’ vedette, maar wel steeds de geliefde, gerespecteerde en meest ervaren senior binnen de ploeg. “Ik beschouw mezelf binnen het team als de linksback: laat ze maar komen, ik blok wel af.”
“In het begin schrik je toch wel even van de impact van je uitspraken als je op een radio zit met honderdduizenden luisteraars. Gekruide commentaren, waar je vroeger op een lokale radio gemakkelijk mee weg kon, zorgden plots voor deining als je ze voor een groter publiek deed. Zo kondigde ik in die beginjaren eens een interview aan met Tanja Dexters. Ze had toen net een plaatje uit, dat ik zelf niet zo oké vond, dus zei ik: ‘ze mag alles doen, behalve zingen’. Haar manager kon daar niet mee lachen. Dat is achteraf wel bijgelegd, hoor.”
Op 21 augustus 2014 maakte Schmitz zijn overstap bekend naar JOE fm, binnen hetzelfde huis dat intussen was omgedoopt tot Medialaan. Carl’s laatste uitzending voor Qmusic was op 26 augustus 2014 tussen 13 en 16 uur in het Q-Beachhouse. Intussen is hij bij Joe alweer vier jaar de vaste rots in de branding tussen 13 en 16 uur.
“Mijn interventies zijn nooit uitgeschreven. Door de technische evolutie is de handeling in de studio vandaag veel eenvoudiger dan vroeger. Je hebt als dj meer tijd dan vroeger om je echt te focussen op wat je gaat zeggen. Ik absorbeer wel vooraf mijn programma, maar ik hou tijdens de show steeds mijn oren en ogen open voor wat er gebeurt. Luisteraars moeten voelen dat daar een echte mens zit, die persoonlijk tegen hen praat en die connecteert. Het is ‘one to one’. Ik beeld me steeds die ene perfecte luisteraar in, tegen wie ik het heb. Al blijft het in de eerste plaats entertainment, met een lach en een traan. De dagelijkse uitdaging is om met veel muziek en weinig woord toch zo veel mogelijk te doen. Radio is een tijdloos medium. Het is nog niet doorspoelbaar. Mijn beeld op radio wordt zelfs positiever met de jaren.”
