Zaterdag 14 juli 1979
Hoe Mi Amigo terug kwam!
Ruim zes maanden lang is radiopiraat Mi Amigo volledig uit de ether geweest. Op een ogenblik dat niemand zijn terugkeer nog voor mogelijk hield, is de populaire zeezender terug, krachtiger dan ooit te voren. Vanaf zondag 1 juli op het middaguur is Mi Amigo weer van de partij, bovendien met een muziek en nieuws-programmatie de klok rond. Maar daar was weer eens een moeizaam piratenavontuur aan vooraf gegaan…
Graanschip
Nog vooraleer Mi Amigo wegens zware generatorbreuk op 21 oktober van vorig jaar monddood zou worden, had Sylvain Tack, eigenaar van het zendschip, in Californië een prachtige boot aangekocht. De MV Magdalena, een schip voor graanvervoer gebouwd in 1964, zou omgebouwd worden tot radiostation om de drijvende schroothoop die de MV Mi Amigo is te vervangen. Een lange tocht begon naar de Canarische Eilanden, waar in een dok de verbouwing zou gebeuren.
Halve koeien en ganse varkens
Acht maanden heeft men er over gedaan om van de Magdalena een volwaardig radiostation te maken, bovendien speciaal uitgerust om ten minste zes maanden op zee te blijven zonder dat er enige bevoorrading van stookolie (voor de zendinstallatie op gang te houden) of voedsel voor de bemanning nodig is. De hele romp van het schip werd leeggehaald en daarna uitgebouwd met enorme brandstof en drinkwater-tanks.
Grote diepvrieskamers werden voorzien waarin bergen vers geslacht vlees, van halve koeien tot ganse varkens, werden opgeslagen. Benevens ruime leef- en slaapkamers voor de veertien-koppige bemanning, onder wie vijf diskjockey’s, werden twee moderne studio’s ingericht, voorzien van de modernste apparatuur.
De zender werd op bestelling gebouwd door RCA America, wat eveneens acht maanden vroeg, en is sterk genoeg om gemakkelijk de hele Benelux te bestrijken. De keuken is een pareltje waarin elke huisvrouw zich in haar nopjes zou voelen.
Radio voor Benelux-familie
Toen het schip piekfijn in orde was, werd koers gezet naar de territoriale wateren vóór Knokke, waar het zijn vaste ankerplaats zou zoeken. Maar onderweg geraakte de schroef geblokkeerd door een sleepkabel. Weer moest de premiére van het herboren Mi Amigo uitgesteld worden, wat de geruchten dat het zendschip nooit meer zou terugkeren, een nieuwe voedingsbodem gaf.
Intussen had Sylvain Tack zijn ambities als laatste radiopiraat voorgoed opgegeven en zijn schip verkocht aan een onbekende Belgische belangengroep. Zij zouden doorgaan, koste wat het koste, terwijl ex-Veronica deejay Stan Haag, die in Cambrills een restaurantje houdt, vanuit Spanje de zakelijke belangen van de zender zou behartigen.
Mi Amigo is er na zijn lang en twijfelachtig avontuur intussen weer, op de 272 meter in de middengolf, 24 uren op 24, met veel hitparadewerk, ouwertjes, verzoekjes en nieuwsuitzendingen. Een station voor de ganse Benelux-familie, zo heet het, dat door zijn stoute aanpak voor een erg rooskleurige toekomst zou staan.
Eén ding staat in elk geval als een paal boven het Noordzee-water, de odyssee van de radiopiraten is blijkbaar nog lang niet aan zijn laatste hoofdstuk toe. Er kan weer een erg hete zomer beginnen.
