‘Het gerecht doet zijn werk maar vindt eigenlijk ook sympathiek wat we doen’
Goedluimige, robuuste en geringbaarde deejay Peter van Dam van Radio Mi Amigo is maar pas voorgoed op dreef als hij achter een micro zit. Het radio-maken is bij hem als het ware een tweede natuur. Van kindsbeen af lag hij te gillen en te schreeuwen Achter een zelf nagebootste micro. Toen de vrije radio met de piraten Noordzee en Veronica plotseling een hoge vlucht nam, was hij één van de eerste en weinige Belgen om aan te monsteren bij een zendschip in volle zee.
“Dat heb ik altijd het prettigst werken gevonden, live van aan boord midden die wispelturige zee”, lacht Peter. Je hebt dan direct contact met je luisteraars en mij bezorgt het in elk geval een geweldige kik. Alhoewel het vanuit Playa natuurlijk niet helemaal hetzelfde is, blijkt dat het contact in de huidige formule toch ook mogelijk, maar door de duizenden briefkaarten die we elke week ontvangen en door de vele bezoekers die massa’s toeristen ons brengen.”
Ja ja , met Peter gaat het beterrrrrrr?
Geen bandieten
Peter van Dam achter een micro is een spektakel op zichzelf. Hij zwaait en draait, molenwiekt gevaarlijk met zijn armen, krijst en gilt, lacht en proest het uit, tussendoor zware sigaren paffend alos er zijn leven van afhangt. Maar voor Peter is dát pas leven. “Zou je er kunnen mee ophouden?”
“Als je van iets houdt, als je achter iets staat, ga je er mee door”, zegt Peter met klem. Dat soort werk is mijn hele leven dus zal men mijn handen moeten gaan boeien en een zelfklever op mijn mond plakken, om mij er doen mee op te houden. Radio-maken heb je in het bloed en daartegen is geen medicijn opgewassen”.
Als je Peter van Dam zijn zaak met hart en ziel hoort verdedigen, begrijp je pas zijn houding nadat hij een weekje in een Brusselse gevangenis in voorarrest heeft gezeten toen het gerecht met Mi Amigo korte metten hoopte te maken. Hij werd vrijgelaten maar op voorwaarde dat hij niet meer zou meedoen aan de piraterij.
De meeste BOB’ers dragen Mi Amigo ook in het hart
Peter was nauwelijks op vrije voeten of hij stevende regelrecht naar Oostende, huurde er een visserssloep en amper enkele uurtjes later was hij weer live op antenne vanop het zendschip voor de Engelse kust. Met Peter ging het in één klap stukken beter.
“Het gerecht doet zijn werk en ik kan dat die mensen niet kwalijk nemen”, zegt Peter. Maar tijdens het onderzoek en de ondervragingen bleek herhaaldelijk dat zij ook erg verveeld waren met de hele affaire. Ze vonden de hele Mi Amigo-zaak trouwens geweldig sympathiek omdat ze weten dat we voor honderdduizenden luisteraars de radio brengen die ze verlangen. De meeste BOB’ers dragen Mi Amigo ook in het hart. Want wie doen we eigenlijk kwaad? Wij zijn geen bandieten”.
Absurd Europa
Sedert Mi Amigo een nieuw hoofdkwartier vond in Spanje, hebben de vooruitzichten er voor Peter van Dam nooit zo rooskleurig uitgezien. En de Spaanse ballingschap valt deze zomerse vakantiemaanden geweldig mee.
“Als straks de toeristen weg zijn en het weer minder mooi wordt, krijgen we misschien wel wat heimwee, maar ook daar geraken we wel over”, hoopt Peter. “Tenslotte zullen de briefschrijvers ons nooit in de steek laten. Ja, naar België kunnen we voorlopig niet of we vliegen meteen weer achter de tralies. Maar is dat eigenlijk niet één waanzinnige toestand? Wat we doen is lange jaren toegelaten geworden in Nederland, maar was al een hele tijd verboden in België. En hier in Spanje volkomen wettelijk. We zijn hier volslagen legaal aan het werken, mijnheer! Wat een absurd Europa toch!”
Wat een absurd Europa is dit toch!
Een groot politiek gekonkelfoes
“Maar het belangrijkste blijft voor ons dat onze luisteraars tof vinden wat we doen en uit brieven blijkt dat het ook zo is”, besluit Peter. “De Nederlanders waarderen vooral dat wij gedaan hebben wat Radio Veronica had moeten doen, namelijk in de ether blijven ten koste van wat ook. En de Belgen juichen niet alleen onze radioprogramma’s toe maar ook het feit dat we het achterpoortje gevonden hebben waardoor Mi Amigo is en blijft en leeft! Belgen zijn altijd allerbeste wet-omzeilers geweest…”.
