In 1961 was ik tiener af en had ik mij de kunst wan het bewaren van herinneringen eigen gemaakt. Ik had het voordeel dat mijn ouders een kapsalon uitbaatten, waarbij de klanten de wachttijd konden vullen met het lezen van tijdschriften uit de leesportefeuille. Onze ouders hadden gekozen voor de editie die zes weken oud was.
Dat hield in dat de tijdschriften niet meer dienden te worden ingeleverd als de nieuwe map, zoals wekelijks gebeurde, werd gebracht. Ze belandden gewoon op een stapel onder in een bank waarop de klanten op hun scheer- dan wel knipbeurt konden wachten. Nog immer liggen er tientallen exemplaren van die bladen in mijn archief.
Een enkeling in de Lage Landen bezat al een transistorradio, wat een prachtige manier was om radio uit de huiskamer uit te halen en op allerlei andere plekken te beluisteren. Van de tuin via de schuur, de zolder, het strand en het voetbalveld, de transistorradio werd een gewild object. Op de Jaarbeurs in Brussel werd onder meer door de firma Braun de Transistor KT31 (foto bovenaan: Dieter Rams – Blenderartists.org) voorgesteld, goed voor zeven transistors en met lange, middengolf en korte golf. Het was niet de eerste transistorradio uit de Braun-collectie want eerder waren al de Braun T4, Braun KT24 en KT22 op de markt gebracht.
In huize Knot maakten wij, via de draadomroep, voorzichtig kennis met de Vlaamse BRT. En zo ontdekten we het geluid van Milva. Ze werd in 1939 op 17 juni geboren onder de naam Maria Ilva Biolcati in het Italiaanse Goro en kreeg al op vroege leeftijd zangles. Moeder stimuleerde haar omdat ze in haar een operazangeres zag. Ma Milva trad zelf vaak op met het regionaal bekende ‘Wandra Ostia Revue Gezelschap’.
Een verhuizing naar de grote stad Bologna volgde toen Milva zestien jaar werd. Ze kreeg er meer kansen en werd ontdekt. De daarop volgende jaren werd ze succesvol via de Italiaanse radio. Op het San Remo Songfestival, destijds één van de belangrijkste ter wereld, trad ze in 1961 op en behaalde de derde plek. Het nummer ‘Il mare nel cassetto’ bracht het vervolgens tot de derde plaats in de Italiaanse Top Tien.
Niet veel later verscheen ze weer in de hitlijst met ‘Flamenco Rock’, waarmee ze de hoogste positie overnam van de Amerikaanse formatie ‘String a longs’ en hun nummer ‘Wheels’. Ook ene Billy Vaughn nam deze compositie op en in juni 1961 stond hij ermee op plek 26 plaats in de Amerikaanse Hot One 100. Op de achterkant van de single stond ‘Orange Blossom Special’, een liedje goed voorzien van violen.
Vreemd genoeg waren er in Nederland en België twee platenlabels nodig, respectievelijk London en Dot. Van ‘Wheels’ kwamen, zoals in die tijd met vele opnames het geval was, nog meer versies uit. Bijvoorbeeld die van de Free Lancers, maar dat verder niets deed. Tenslotte verscheen op het Imperial label een versie van The Ramrods.
